sürüldü düþlerim bir dert kervanýnýn ardýna baðrý yanýk narçiçeði közleniyor kendi narýnda
umut dedim en iyisi zamandan umut çalmak ellerimle kavrayýp avuçlarýmda saklamak sonra aþina sevinçlerle birbirleriyle tanýþtýrmak birbirlerini tamamlarsa ikisi belki kendiliðinden gelir mutluluðun gerçeði
sarmalamak gerek ikisini hafif esen bir lodosun mavi tülüyle incitmeden sýðdýrmalý ikisini mavi bir düþ’ün tüneline beklemeliler orda aþk mevsimine yakýn bir zamanda ekilmeliler topraðýn baðrýna
yeþermeliler yeþermeliler hep filizlenip tomurcuklarý açýncaya dek açmalý mavi umutlar mutluluklarla kapanmamalý bu hayat perdesi hayat geceye sürgün bile olsa
HÜLYA ÇELÝK
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabahat çelik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.