Hatemû’l Enbiya;,
Sana imrenir, Sana müptela olurum,
Karanlýðý aydýnlýða çeviren Nuruna kamaþýrým,
Açtýðýn kapýda hikmet, menzilinde hakikat ararým,
Zifiri ruhumun hidayet kandilisin, Ey Nebiyy,
Nebiyy-i Ahirzaman;
Bütün yeryüzüne tektane, alemlere Rahmetsin,
Hiçbir þeyin eskitemediyi tek yenisin,
Ýns’in, cins’in, erkeðin, diþinin mutlak hayranýsýn,
Yerin, göðün, sað yönün, sol yanýn, her yanýn can Gülüsün.
Resul-i Kibr-i Yâr;
Heybetli bedenin, Dolunay þemalin, gönüllere zinnur’sun,
Hira’nýn kayalarýndan damlayan feyiz teri sin,
Tur daðýnýn göklere eriþtirdiði huþû bulutsun,
Vahy’e ram olan, ümmetine gözyaþý dökensin. Ey Mücteba.
Hatemûn Nebiyy’in;
Ýlâhi hüküm ve fermanlarý bildiren son Elçisin,
Haram-günah olmayan ricalarý geri çevirmeyensin,
Ümmetinin tövbelerinin kabul edileceyine Ýþaretsin,
Alemlere Rahmet, gönüllere Þifa, mekanlara Nursun,
Bedrid-düca Muhammed;
Kýrkýna kadar Muhammed’ûl Emin’sin,
Kýrkýndan ebede Rahman’ýn Habibullahýsýn,
Safa’da tebliðin ilk kelâmý "hazýrmýsýnýz" diyensin,
Ümmetinin hidayetine sevinen, delaletine sýzlayansýn