Hiç çocukluðum olmadý benim Telden arabam,renkli kaðýttan uçurtmam Ve hatta lastik sapaným dahi olmadý Ýmrenirdim çocuk kalbiyle Halil’e Onun bisikleti vardý Naylon þeritlerle süslediði,rüzgar güllü Ve birde pilli düdüðü vardý Ben için için aðlardým En çok da babama kýzardým Arada bir bana da verir di bisikleti Halil Ne kadar mutlu olurdum pedala basarken, Düdüðü öttürürken Arkamdan bana baðýrýrdý Halil “fazla öttürme pili biter” diye Aldýrýþ bile etmezdim Elime geçen bu fýrsatý sonuna kadar kullanmak isterdim Ve hatta ilk dayakla tanýþmam bu bisiklet yüzünden olmuþtu Yine babama çok kýzmýþtým Ama ne kadar haklýymýþ meðer Bunu çok sonralar anladým Boþa deðilmiþ ela gözlerindeki nem Boþuna deðilmiþ derinden sigara çekiþleri Bunu çocuk kalbiyle nasýl anlayabilirdim ki Bir keresinde evi terk etmiþtim Kendi ayaklarým üzerinde dururum sandým Daha ilk geceden özledim evimizi,mektup yazdým Ýki gün sonra babam çýka geldi Beni görünce periþan Omuzlarý sarkýverdi Gözlerinde yine o nem Kýzacak sanmýþtým önce Ama o bana sýkýca sarýlýverdi Þimdi daha iyi anlýyorum Yokluðun utancýyla affet der gibi Gözlerimin içine baktý nemli nemli Babam affet demesini beceremezdi ki Döndük o akþam bir kamyonun kasasýnda Üþümesin diye beni kucaðýna alýp ceketiyle sarmaladý Çenesi titreyerek Aklýma geldikçe çocukluðum Aðlýyorum iç çekerek Yoklukla büyümüþtü ellerim Sevilmelere hasretti yüreðim Onun için hep masum Hep çocuksu kaldý sevmelerim Kim bilir belki bir gün benim de olur renkli kaðýttan uçurtmam Mavi bisikletim Onu sarý,kýrmýzý þeritlerle bir güzel süslerim Pilli düdük,ayna Birde rüzgar gülü taktým mý Deðme keyfime Ýstersen selesine senide alýp uzaklara Çok uzaklara çekip giderim.
Özcan ABBAK Sosyal Medyada Paylaşın:
sigma_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.