AYRILIK RÜZGARI
Yaþanan her güzel gün,
Bir otogar köþesinde son buluyor.
Acýlar, sevinçler,
Tüm yaþanmýþlýklar,
Bir valize sýkýþtýrýlmýþ,
Fermuarý zor kapanmakta anýlarýn.
Gözlerde yaþ,
Ayrýlýk rüzgarý esiyor her köþede.
Soðuk bir hüzün var ortada.
Hüzün sarmýþ her yaný.
Arabalarýn sesine karýþýr hýçkýrýklar,
Gözler gitme diye haykýrýr,
Dil konuþamasa da,
Fýrtýnalar kopar yürekte,
Vakit gelmiþse beklemez hayat,
Sayýn yolcularýn dikkatine.
Geride kalýr her þey,
Camdan bakýnca dýþarý,
Kendini daha çok belli eder hüzün.
Ayrýlýk rüzgarý çok soðuk esiyor,
Ayrýlýk çok zor geliyor.
Yaþanmýþ tüm güzel günler,
Bir otogar köþesinde son buluyor.
Nice aþklar, sevdalar,
Arkadaþlýklar, dostluklar.
Kayýplara karýþýyor.
Seyre dalar gözler yollarda.
Giden geri gelmez.
Oysa kalan daha çok acý çeker ya,
Giden bunu fark etmez.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dara Bakırcıoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.