Islak bir ýslýkla þemsiyenin ýslaklýðý kadar eþlik ediyorum sana dünyanýn bütün yaðmurlarý üzerime yaðmýþ olaðan bir hüzünle güneþin etrafýnda dönüyorum sanki her þey yerli yerinde yokluðun dururken bir köþede Hiroþima gibi toz olmuþken arkanda birkaç zerrecik tarih bizi yazýyor cýlýz bir ýslýðý evsiz fukara adý konmamýþ bir ýslaklýðý güneþ etrafýmda dönüyor yetmiyor ayný anda gündüz deðiliz karanlýk bir tarafýmýz bütün bunlar birbirimizi bulamayalým diye þimdi bir mum yak dünyanýn hangi tarafýndaysan iþte umut etmek bu ellerin dünyanýn en güzel elleri þemsiyeye sýmsýký sarýlmýþ yeryüzünün ýslaklýðý kadar.
Ýlker ÖZDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
barbor Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.