Þu dünyanýn nimeti haksa bize yaþamak, Ötesi de var bunun bir düþün insanoðlu. Say ki her an her saat ölüme kalmýþ ramak, Kaderinde yeri var her düþ’ün insanoðlu. Ne aðlarsýn boþ yere hoþ olup hoþluk varken. Yüce Allah’a sýðýn içinde boþluk varken.
Geceyi sabah etsen para, pul olsun diye. Hayaller kurup dursan kara kara düþünsen. Bir üstüne bir daha cüzdaným dolsun diye, Canýna mý kastýn var zara zora düþen sen. Takma kafana bir þey baþýnda baþlýk varken. Yüce Allah’a sýðýn içinde boþluk varken.
Tevekkül et Rabb’ine ama öncesi çalýþ, Vazifeni yapmadan ne umarsýn Mevla’dan. Kudretin her perdesi kullar içindir alýþ, Daha hayýrlý amel umulmaz ki evladan. Yetim hakkýný yeme özde kardeþlik varken. Yüce Allah’a sýðýn içinde boþluk varken.
Vakit, saat bekleme, beklemekle bitmez zor. "Seherde kuþlar ile" muhabbet et gülümse. Gecen hayýr, gün hayýr var zorlarý hayra yor. Akýllý baþlar ile muhabbet et gülümse. Dost olma karanlýkla seher ve kuþluk varken. Yüce Allah’a sýðýn içinde boþluk varken.
"Ecel var, gelir bir gün" biter þu dünya aný, Derman yok artýk sana Hakk’ýn yolundan baþka. Bir bakarsýn ellerde, yiter þu dünya aný, Fayda etmez bir daha ah ile desen keþke! Savm u salat yeter mi kinle yandaþlýk varken? Yüce Allah’a sýðýn içinde boþluk varken.
Mehmet Fikret ÜNALAN 26 Kasým 2017 Saat 12.30 Güzelçamlý/Kuþadasý Sosyal Medyada Paylaşın:
UNALAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.