aðlarken kaçmayý öðrendim senden kaçarkende yaþamayý öðrettin neydi senden gidiþlerim masumdum masumdun sucum kapýlmakmý suçum savunmak belki hiç ama hiç görmediðim sýfat idin içimde sana günler geceler baðlýyordu yokluðuna deðil yoksulluðuna aðlýyordum gidiyordum gidemedim gidemedim girdermiþ gibi yaptým sende kaldým adýmlarýný adýmlarýmý izliyordun bumuydu günahým vebalim bir kör kuyunun içine atýlmýþtým hýrpalanýyordum saçýmý baþýmý adýný yoluyordum ama hiç içimden çýkarmamasýna seni seviyordum korkuyordum kaybetmekten ellerini benden benimden çekmenden korkuyordum sayýklýyordum kör rüyalarýmda görmüyordum seni sadece içimde gizlediðim adýný biliyordum kelepçeydin yüreðimde mahkumdum sende dört duvar senle bende oysa anlatýyorduk gizliden gizliye sayýklýyorduk birbirimizi bu bir alýþkanlýk deðildi yada kaçmak hiç deðildi yürüyorduk baðlý yollarýmýzda bizmi diyordun evet dedikçe yok yok çekil git git diye haykýrýyordun haykýrmak yetmiyordu yalvarýyordum sana af ed af içim kaholuyordu gün günden ölüyordum öldürüyordum her gecem içmekle geçiyordu adýný yazýyordum tek tek sana doðru iþliyordum ilmek ilmek her içtiðim sigaranýn dumanýnda hayalini kuruyordum günahým sen sevabýmda sendin benim için ya ben kendimi içimde yananý deðilde yetim kalmýþ sayfalarýmýn siyahlarýný seviyordum adým siyah adýn beyaz diye haykýrýyordun her defasýnda gizliyordun günahlarýmýzý belkide hiç olmadýðýmýz kadar günahkar belkide hiç olmadýðýmýz kadar masumduk hiç bilmediðimiz bilemiyceðimiz dar alanlara düþüncelere sýkýþmýþ iki kör aþýktýk. siyahý beyaza çevirmek gibi biþey olsa gerekti yan yana kalmamýz içimizde durmamýz bekliyorduk belkide bir haykýrýþýn bizi sabaha çýkarmasýný yada geceye çevirmesini gece demiþken sayardýk karalýkta karman çorman olduðumuzda yýldýzlarý korkuyorduk belkide gözlerimize bakmaya kaçýyorduk bu yüzden gözlerden sýr gibi iklimin deðiþmesi gibi deðiþiyorduk hergün birbirimize bir anda yaz bir anda kýþaradada dökülüyorduk yaprak yaprak sonbahar gibi içimizi ýsýtmadan soðutuyorduk alýþmýþmýydýk? siyahýn beyaz beyazýn siyah olmasýna yada biz böylemi görmek istiyorduk sakýncasý olmadan sarýlmak gibi hiç kaybetmediðimiz duygularýmýzý gün yüzüne çýkarmadanmý sayýyorduk?? sýra sýra yazýyorduk belkide yaþanmýþlýklarýmýzý yada yaþayamadýklarýmýzý. suçlumuyduk? mahkummu? kaçakmý? yo aslýnda dört duvar arasýnda bir birimizi kýskanmasýný becerip kýskanmadan boyuyorduk renglerimizi hani derdinya adýn beyaz adým siyah ya hiç bakmadýnmý pencere kenarýnda gökyüzünün beyazlýðýna diyeceksin biliyorum gecesi siyah olan karanlýða. peki. peki,ihtimal de olsa vazgeçmenin sonu sen varolmanýnda adý ben olsam bu yazdýðýn tek tek kelimelerinde sana mýzraptan satýrlar döksem içini acýta acýta her hecemde seni kendþmce anlatmaya çalýþsam yine gecesi siyah gündüzü beyazmý dersin yoksa adým siyah adýn beyazmý olursun.... ben senden gidiyordum sende bende bitiyordun ölüyordum oysa hasetimle 26.11.2017 Hesna AsiTürk
Sosyal Medyada Paylaşın:
hésna Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.