Çok özlemiþ karanlýk, Ne kadar uzak kalmak istesekte Geldiðim yersin karanlýk . Herþey eskisi gibi Penceremin tülü en koyusundan. Þiir kokar odam ve , fazlasýyla yanlýzlýk ... Ayný yerden vuruldum bir kez daha Bu sefer ki farklý, aðýr yaralýyým artýk ... Senin soðukluðunlada karýþýnca hava nefesim donuyor. Yüzümü hissetmiyorum kalbim atmýyor Ellerim yok Ayaklarým kesik Umudum yok yarýndan ve senden.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Semih Gündüz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.