CAN OL ISTEDIM

Her gidiþ,
bir yýðýn kül býrakýr ardýndan.
Sen,
bunu yaptýn !
Kendimden gidiþimdi zaferin...
Gelemeyiþim;
Mutluluðun oldu.
Þimdi sonbaharým !
Parçalarým delicesine savruldu.
Ödülüm olabilirdin sabrýma;
Yada mucizen ben?
Ölüm utanýrdý,
Ölümsüz ’Aþk’a boyun eðip.
Çekerdi kaderin ipini,
O anda.!
-Beni sakýn nefessiz birakma,
diyordun rüyamda.
Kader demiþtik oysa..
Günyüzü görmemiþ bahtýmýza
Can olsun istedim;
Sustum.
...
Kabullendim yürek cinayetini.
Sonra;
Unutuldum...
~Nigâr Güler~
Sosyal Medyada Paylaşın: