Şair

Þair dediðin geçer feleðin çemberinden
Kalpleri dillendirir feryâd ý figânýyla
Sevinç sarsa yüreði kurtulur kederinden
Dolmuþtur kâlp haznesi güller ve dikeniyle

Mutluluk geldiðinde nefes alýr derinden
Daðýlýr tüm bulutlar umutludur yarýndan
Dünya sanki o anda yaratýlmýþ altýndan
Satýrlarla buluþur yazar heyecanýyla

Acý keder gelince hayat boynunu büker
Üzüntüleri bitmez sabýrla derdi çeker
Kanayýnca yüreði deftere çile döker
Kalemine sarýlýr rahatlar beyânýyla

Aþk vurursa dalýna yaðmuru gözler durur
Yâri tutmazsa elden dallara hazan vurur
Düþer ince bir derde acý keder yoðurur
Dallar durmaz meyveye kurur aþk fermanýyla

Þair genelde yaþar duygularý derinden
Nasýl olursa olsun yazar dünden bugünden
Kelimeler hâldaþý dostluklar kurar candan
Dizelerle buluþur hemhâl dost kervanýyla

Þairlik kanunudur bu böyle döner devran
Þair bir nevi türlü hislere nigâhban
Kalplerin sözcüsüdür dillere de tercüman
Ýnsanlýða seslenir þairlik ünvanýyla

Selva Durmaz Emir
Sosyal Medyada Paylaşın: