YAPRAK DÖKÜMÜ
Hep hasta ediyor, bitiriyor beni bu puslu havalar
Mora çalýyor renkler kopuyor içimde fýrtýnalar
Bu ne dalýndan ayrýlýþ, bu ne savruluþ Allah’ým?
Yine yaprak dökümümü geldi, yine yüreðim yanar?
Bilemedim zorlamý kopuyor dallarýndan yapraklar?
Bilemedim zorlamý sarýya boyanýyor þu yeþil daðlar?
Bu kadar kimsesiz mi, çýplak, çýplak kalan dallar?
Bu kadar kötümü, yaprak dökümü sonbaharlar?
Bu mevsimde neden kendimi yapayalnýz hissederim?
Neden, hep ölümü hatýrlatýr bu sapsarý yapraklar bana?
Yoksa ölümü mü görüyoruz sarý yapraklara bakýp ta?
Yoksa ondan mý göçüyorlar göçmen kuþlar uzaklara?
Ondan mýdýr, bu mevsimde çok kýzýl oluyor ufuklar?
Ondan mýdýr, çok oluyor bu mevsimde ayrýlýklar?
Hiç sevmem ayrýlýklarý; hep yüreðime ateþ salarlar!
Neden ayrýlýk mevsimi oldun sen ey güzel sonbahar?
Yine gökyüzünde aðlamaya hazýr, kara kara bulutlar!
Ýþte yine dalýndan kopmuþ sürüklenen, sarý yapraklar!
Ne çabukta gelip geçmiþ bir bir günler, haftalar, aylar?
Eyvah! Geldin mi yine, ey yaprak dökümü sonbahar?
Mustafa YÜKSEL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.