Uyandır ki Yanayım

Sarhoþ naralarýn gecesi
Gözyaþý dolu annenin seccadesi
Bir yanýnda ezan sesi
Diðerinde raký mezesi
Ýki ayrý kutup hayatýn çeliþkisi
Biraz inançlý biraz serkeþ
Yýðýnlarýmý deþme yaþým daha çok genç
Ne maneviyata nede dünyaya olamadým kardeþ


Emir sultan’ýn avlusuna düþen
Þadýrvanlarla yüzüme gülen
Geçmiþim mi? geleceðim mi?
Rakýnýn buðusunda eriyip
Fatihalar da gölgelenen
Temize çýkmanýn bahanesi mi?
Dillenen
Ne çok sözüm var…
Ah babamla baþlayýp anamla biten


Hayat geçiyor…
Kantarlarda dengeyi tutturamadan
Bir yaným varlýðýný sorguluyor
Diðer yaným baðýrýyor…
Ya varsa mahkeme-i Kübra’yý yaratan!

Ýbrahim’in karýncasýndan utanýr…
Hatýralarým
Kendime acýmaktan…
Usandým

Yaradan!
Gönlüme bir el atsan
Aðlayamýyorum bile günahlarýn aðýrlýðýndan


Uyan desem de derin uykulara dalmýþým
Ki ben sana…
Hiç þirk koþmadým!
Sen…
Uyandýrmazsan!
Uy/anamayacaðým.
Y/anamayacaðým.





Zühal Z…
10.05.08

Sosyal Medyada Paylaşın: