Ruhum fýsýldýyor yine.. Beynimde oluþan kara bulutlar, yanaðýmda yaðýyor sessiz sessiz.. Görülmüyor dýþarýdan, çözülemiyor içeriden.. Kopuyor fýrtýnalar içimde anlaþýlmadan.. Direniyor rüzgarlara anlamsýz bakýþlar.. Ne dudaklarým kalbime, ne kalbim dudaklarýma dökülüyor.. Oluþan her bir sözcük, aðýr bir yara sanki.. Söylenmeden kanýyor tek tek.. Sonra kabuklar çatlýyor birer birer.. Taþýmýyor bedenim, sel oluyor her düþünce.. Kabuklaþmýþ çatlaklardan sýzýyor dumanlar.. Ne ben kalýyorum geriye.. Ne de ruhum.. Sosyal Medyada Paylaşın:
juniorvels Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.