KOR DÜŞTÜ YÜREĞİME (124.)

Acýmasýz dünya bizi ne hale koydu
Hazan vurdu baðýma güllerim soldu
Hicran oduna yandýk olmadý muradýmýz
Arþa çýktý avazlar kaçtý aðýz tadýmýz

Keder dolu bu yürek sýzým sýzým sýzlýyor
Parçalara bölündüm ruhum seni özlüyor
Tükendi umutlar kapandý yollarýmýz
Kavuþmak hayal oldu boþa geçti ömrümüz

Gündüzler güneþim geceler ayým idin
Rabbin bana verdiði en güzel payým idin
Kaderime yazýlmýþ benim alýn yazýmdýn
Kalp evime yakýþan benim ruh ikizimdin

Bir ömür yaþanýr mý böyle azap içinde
Gönlümün feryadýný kulak ver de bir dinle
Bazen fýrtýna kopar hayaller aleminde
Bazen ruhum dinlenir bu sevdanýn deminde

Birden kabusa döndü ýssýz ve sessiz gece
Mýsralar halay çekip iniyor hece hece
Bu nasýl bir sevda ki kor düþtü yüreðime
Varla yok arasýnda bilinmez bir bilmece


Fatma Ayten Özgün




Sosyal Medyada Paylaşın: