YARALI BİR KÖPEK
soluðumun en ezgininden çýkaramadýðým ses
ve karanlýkta yürümenin dik alasýdýr
yalnýzlýðým
kopyalanmýþ sýzýlardan topluyorum parçalarýmý
daraðýcýma bir çivi daha çakýyor
her yeni gün
çýð yuvarlýyor göðümde
öldüre öldüre bitiremediðim
çalýnan yarýnlarýmýn sýzýsý
yosunlarla yapýþtýrýlmýþ olmalýydým
memelerine tutunup süt diye aðu içtiðim
kadýnýn rahminin kayalýklarýna.
bir þey söyle bana
bunca irin, kan bunca
ve aldatmaca!
göbek baðýmdan mý akýyor hayatýma
baba?
yaralý bir köpek gibiyim dünden bu yana
kimsenin fark etmediði sokaklarýmda-
omuzlarýmda dönen dünya ne büyük
kahverengi bir yangýn sonrasý ormaný ruhum
topraðýma kendim bile basamýyorum
yaþamak çekilir bir ayýklýk deðil
artýk isyan bile edemiyor,
zihnimi alkolle cilalýyorum
ellerini tutamam
yandýlar yalan yangýnlarýnda.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.