Hüzün Zamanı

Ne gökte mavi kaldý, ne dalda yeþil yaprak
Hasret mevsimi geldi, þimdi hüzün zamaný
Geride ne býraktýk, bir dön de arkana bak
Baðýmda gülüm soldu, þimdi hüzün zamaný

Dünyanýn kanunu bu, düzen böyle kurulmuþ
Güzel baþlayan her þey, er geç nihayet bulmuþ
Kimi yaprak dalýnda, kimi yele savrulmuþ
Gönlüme efkâr doldu, þimdi hüzün zamaný

Avcýdan ürken maral, kendi daðýna kaçar
Günü gelen göçmen kuþ, yurduna doðru uçar
Göçüp giden mi mutlu, geri kalan mý nâçâr?
Dilim sustu lal oldu, þimdi hüzün zamaný

Aykýrý dal üstünde, boy veren gonca var mý?
Her dem þakýyan bülbül, sizce hep bahtiyâr mý?
Dostun gül yarasýný, aðyar eli sarar mý?
Yürekte özlem kaldý, þimdi hüzün zamaný

Ýbrahim Taþdemir
Sosyal Medyada Paylaşın: