Bir kadýn sevdim, saçlarý mavi, gözleri beyaz… Bir kadýn ki, bozdu tüm ezberleri; temize çekti dünlerimi. Savurdu saçlarýný, açtý gözlerini; göðüme sürdü renklerini.
Bir kadýn sevdim, göðüs kafesime doldurdu yazýlamayan þiirleri. Bir kadýn ki, gerçek aþký öðretti; öðrettiðini her gün yeniden ezberletti. Her ezberde baþka çeþit sevdirdi.
Bir kadýn sevdim, bambaþkaydý elleri! Savurdu elinin tersini, devirdi eskileri. Sildi sözlükten keþkeleri. “Ben geldim!” dedi, kendimi buluþumu ilan etti.
“Hoþ geldim” dedim. O, bana beni gösterdi…
Selim Akgün
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selim Akgün Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.