DEMEK GİTTİN

Vazgeçemedim senden
Terk edemedim bu þehri
Ayrýlýða yenik düþtüm
Kayboldum sensizlikten yorgun düþtüm;
Hayatým kan ter içinde süründüm.
Adým attýðým her yer mayýn tarlasý
Oysa tüm sokaklar sen kokardýn,
Bu þehir neden bu kadar sesiz?
Neden serçelerimiz feryat içinde?
Neden güllerimiz boynunu bükmüþ?
Ýçimden tufanlar kopuyor
Her yeri duman sarmýþ,
Yoksa terk’mi ettin bu þehri?
Yoksa terk’mi ettin beni?
Acýlarýmla baþ baþa býrakýp,
Toz gibi savurdun’mu yoksa rüzgarlara?
Oysa seni çok sevmiþtim
Her gün güneþle doðardýn sabahlarýma
O muazzam nadidenle uyandýrýrdýn
Þimdi kim uyandýracak beni?
Perdeyi çekip kiminle göz göze gelecem
Kime buselerimi gönderipte tebessümü alacaðým
Demek gittin ha, bir baþýma býraktýn bu viran þehirde
Her yer sensizlik yüreðim kan içinde
Güneþ doðmadý bugün sensiz!
Demek gittin ha öyle olsun
Saçlarýmý okþayan bu þefkatli yaðmur
Ne güzel ölüm kokuyorsun.

Sosyal Medyada Paylaşın: