Kar kapladý her yaný,yollar geçit vermiyor.
Hasret kaldým sýlaya, gözlerimde tütüyor
Ne kadar beklesem de,dil murada ermiyor
Gönlümün sol yanýnda,umutlarým yatýyor
Göçmen kuþlar burayý,kýþ gelince terk etti.
Bahçem sararýp soldu,bülbül güle ahetti.
Tenhalaþtý sahiller mevsimlik aþklar bitti.
Kara yelin soðuðu, artýk gelip çatýyor.
Gün batýmý zamaný,bu gün de akþam oldu.
Perde perde karanlýk, kýzýl ýþýk kayboldu.
Fýrtýnanýn hýþmýyla,balýkçýlar mahvoldu.
Kanadý kýrýk martý kayalýkta ötüyor
Hep içimde sakladým,sezdirmedim ellere
Akan gözyaþlarýmý,koyuverdim sellere
Yazdýklarým bir anda uçuverdi yellere,
Hiç belli etmesem de,kalbim küt küt atýyor
Neler gördü yaþadý,þimdi kalbim esir kuþ,
Baharlarda mutluydum,artýk oldu kara kýþ
Ýstiyorsan vuslatý,oyalanma hemen koþ.
Düþünmek bile inan canýma can katýyor
Herkesi mutlu ettim,kendimce yaþamadým.
Hayat boyu didindim,engeli aþamadým.
Beni çaðýran sese, bir türlü koþamadým.
Yaþadýklarým beni hep geçmiþe itiyor.
Ülkü Ahýska Fondaki resim kendi çalýþmam