Gülüþü ayak tozu yar! þehir el hazýrdakini yemeye meraklýymýþ gibi her fabrikanýn bacasýnda kamburu çýkmýþ dumana kurulmuþ ve semanýn kýsmeti kapalýlýða bir bir düðüm kuþlar nefessiz ay kesikliðinde gün günle kendine ihanet etmiþ ah vuruldu; ah vurulacak karanlýða iki yakasý kainat iþte ne denilir ki ölen öldüðüne yanamaya hiç vakti yok gel gelelim o sokaða omzu yýkýk adýmlara eyle hasret ki! ne gelen var ? nede bir giden sadece iki burnundan soluyan rüzgar ortalýkta kadýnlýðý varoluþta saklayan acaba diz kapaklar mý ? daha yukarýsýný sorulmadýðýný nerden bileceksin sahipsizlik simit kýrýntýsýna hazýr martýlar ve þehir bana ne kadar yakýn sen kadara yine bir daha soruyorum sana!... 11-11-2017 istanbul zaralýcan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şadiye gürbüz(zaralıcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.