Kasıma Sekiz Kala

Havada rüzgâr kokusu.
Nefesimde boðuk bir hýçkýrýk.
Ilýk esse de rüzgâr burnuma çektiðim sensizlik gibi soðuk.
Gökyüzü, gökyüzüm gibi bulanýk.
Güneþ varlýðýn gibi kaçmýþ bulutlarýn ardý sýra.
Sonsuzluðumun adýný alan bir baþka bugün.
Tane, tane yaðýyor yaðmur.
Bakýþlarýnýn uzaklýðýnda canlanýyor tüm hatýralarým.
Otobüsün camýna yasladýðým baþým, bulutlar kadar buðulu buðun.
Gözlerimde içime akýttýðým hüsran yaðmurlarý.
Yüreðimde hüsranýn son, sonbaharý.
Yokluðun avuçluyor tenime vuran damlalarý
Bugün yokluðunun var olduðu tüm günlerden daha bir baþka gün.
Varlýðýnýn armaðan edildiði güne sekiz kala bugün.
Sevdiðimiz sayýca sayýlý günler.
Ve ben her zaman ki gibi yine uzaðýndayým.
O kadar çok saðýr oldu ki yüreðin.
Kulaklarýmdan giden saðýrlýðým kadar duyulmaz feryadým.
Bu bilinçli saðýrlýða,
Bu istekli vurdumduymazlýða ne denir bilmem.
Bilirim sevgisizlik hâkim gönlünde.
Kim bilir belki de çoktan yer edindi biri gönlünde.
Bilirim yüreðimin tam zýttý var bana dair yüreðinde.
Belki de çoktan ben diye bir þey kalmadý yüreðinde.
Sen þimdi uzaðýmdasýn.
Ne aþkýn dilini dinledin,
Ne de aþkýn en gökyüzü halini bildin.
Þunu bil ki;
Ben ne var olan kitabýmda,
Ne de var olacak olanda seni sana yazmayý ihmal etmedim.
Biliyorum yokluðumu sardýn dünyanýn heybesine.
Çýrpýnan yüreðime raðmen yeni bir dünya kurdun kendine.
Nasýlsýn, ne haldesin, mutlu musun? Bilmem.
Bil ki ben sensizken bile senin mutlu olmaný isterim.
Bugün canýma yapýþan can alýcý bir hüzün.
Sensizliðimin üstüne farklý duygular yüklü bugün.
Havada yaðmur, gözlerimde sen.
Zamanda sensizlik, gönlümde sen.
Bugün kasýma sekiz kala.
Biliyorum sevdiðimiz sayý gibi günler kaldý sevdiðim.
Aþkýmýzýn var olduðu ayýn sayýsý kadar gün olsa da.
Erken olacak ama
Doðum günün kutlu olsun sevdiðim.

Sosyal Medyada Paylaşın: