YAĞMUR YAĞARKEN

Dýþarýda yaðmur yaðýyor saðanak, saðanak.
Oturmuþum cam kenarýna elimde bir bardak.
Çay içiyordum pencereden sokaða bakarak.
Seller akýyordu dere olmuþtu bizim sokak.
Gördüm biri çek çekle koþmaya çalýþýyordu.
Kâðýtlarýný ýslatmamaya çalýþýyordu.
Birden ateþ düþtü yüreðime, gözlerim doldu.
Bu da bir insandý bu cefayý hak etmiyordu.
Çileli bir iþti bu, sabahtan akþama kadar,
Tatil yok yaðmur çamur fýrtýna nereye kadar.
Ýnsanlar geçerken yanýndan, tiksinerek bakar.
Düþünseler, yediklerinde, onunda var payý.
Kendilerinden tek farký: yok emmisi, dayýsý.
Ne yalaný bilirler, nede insan aldatmayý.
Onlar kazanýrlar helal yoldan rýzýklarýný.

Sosyal Medyada Paylaşın: