SUZAN'IM

2 Mayýs 2016
takvimden kopardýðým en acý yaprak.
gözelerinde beslendi bebeler
baðrýnda uyudular, büyüdüler.
gonca güllerine kýraðý düþünce
göðüslerinde yuvalanmýþ; sinsi kanser
yara açtý gül teninde...

Soldu gülüm,
Acýbadem hastanesinde
çýðlýk çýðlýða çýrpýndý yavrular
’annem’ ’annem’
bugün aðlasýn,
bütün Ýstanbul’un erguvanlarý...
Aðlasýn...

Sensiz geçse de günler
gözlerin gözlerimde yalnýz kalacak
hasretinle harlanan o kor sönmeyecek
bu ayrýlýk öyküsü hiç dinmeyecek...

Evimizin odalarýnda kokun,
gamzeleri çiçek toplayan gülüþün
hala kulaklarýmda sesin
dudaklarýmda senin susuzluðun...

Ak düþmüþ yorgun saçlarýn
tutam tutam dökülse de,
o dinmeyen aðrýlar içinde
ne güzeldin be gülüm!

Nereye gitsem izin var
nereye baksam bir aný
aldý benden Suzan’ý...
susuzluðumun soðukpýnarý!
bir mayýs yaðmurunda yaktýn beni...

Ellerimle verdim toprak anaya
Babanýn baþucunda sonsuz uykuya.
baharla geldin,
baharla gittin..
açsýn diye gülleri
gözyaþlarýmla sularým baharý
Fikri Demirtaþ..
6 mayýs 2017- Malatya
Sosyal Medyada Paylaşın: