YAŞAMIN KOVUGUNDA

Neden beklediðimiz
o ; bahar gelmiyor !
bir kere ayrýcalýk
yapmýyor ömrümüze ,
sýgýntý gibiyiz yaþamýn kovugunda,
Neden izimizi arayan olmuyor!

Ara sýra ;
bir bukle sarar mutluluk ,
bir rüzgar eser sonra ;
uçar ellerden:
Sonra yine ;
sonsuz bekleyiþ baþlar ,
þakýmaz dillerden ; yarýnlardan.

Eski þarkýlar bambaþka
tat verir,
Pullansada gözler,
içler acýsada .
Devir bize kolaylýklar sunsada
samimiyetligi neden çok görür.

Kalpler paramparça ,
düþler kurulmuyor ...
Güvenler kalmazken kararlýlýk baþlýyor ...
Ýyi olumlamalar da ; umutlarý zorluyor
Konuþan yüreði
Sessizlik dinliyor.

Nuran KARACA13 10 17.11.2017
Sosyal Medyada Paylaşın: