Konuþma biter bitmez, ayrýldý Kraliçe
Asmak için aðaca, petekten kanaviçe
Yaþlý adam masadan aldý çay bardaðýný
Ve sessiz adýmlarla, terk etti çardaðýný
Aðacýn tam altýndan geçerken durdu biraz:
»Temmuzda dallarýný kýracak bence kiraz.«
Konuþmayý duyunca seslendi Kraliçe:
-Nasiplenir inþallah, karga, karýnca, serçe.
»Kolay gelsin herkese, sevgili Kraliçe’m.«
»Sizin de bir eviniz, sayýlýr artýk bahçem.«
Giderken dikkatini gülün dallarý çekti
Kurularýn kesilip budanmasý gerekti
Eve koþtu. Hemen de döndü bað makasýyla
Sapýndan zor kavramýþ parmaklarýn kasýyla
Tam kökünden keserken kuru dalý kendisi
Birkaç adým uzaktan, bakmaktaydý kedisi
Eðilip göz gezdirdi, budamak için gülü
Son anda gördü adam âþiyân-ý bülbülü
Beþ yumurta hemi de dikenler arasýnda
Ve emniyetteydiler, dallarýn verasýnda
Budamak üzereydi fakat kesmedi dalý
Yuvaya bir mekandý gülün ince çatalý
Bülbül kiraza konmuþ öylece þakýyordu
Þakýrken de devamlý, adama bakýyordu
Cemil hoca býraktý dalý ve makasýný
Zira anladý yuvayla kuþun alakasýný
Uzaklaþtý oradan, yaklaþsýn diye bülbül
Yumurtanýn içinde saklýdýr beþ tane gül
Kabuklar çatlayýnca, nemli topraklar gibi
Tüysüz kanatlar çýkar yeþil yapraklar gibi
Yaþlý adam Simya’ya döndü: »Burada bekle.«
»Gelene kadar biraz da meþgül ol üç bebekle.«
-Gözüm üzerlerinde… Gidemezler bir yere
-Analýk gözü vermiþ yüce Rabbim bu köre
-Saklansalar bulurum, içgüdüm sayesinde.
-Onlara bir þey olmaz O’nun himayesinde.
»Peki,« dedi Cemil bey, »evim size emanet.«
»Aman yumurtalara ve yuvaya dikkat et.«
»Çarþýya gidiyorum, patates alacaðým.«
»Bir.. iki saat sonra, burada olacaðým.«
Ω
Sokaða çýkar çýkmaz, sigara yaktý…Ýçti.
Ve saðýndan solundan onlarca insan geçti
Fakat kimi gördüyse, ona selam vermedi
Bu da kim diye dönüp yüzünü çevirmedi
Sevilmiyordu hoca bu küçük kasabada
Samimiyet de yoktu aldýðý merhabada
Ýnsanlar kaçýyordu, yýlandan kaçar gibi
Buna raðmen mertlikti yegane prensibi
Hiç takmýyordu selam, vermiþ ya da vermemiþ
Karþýsýndan geçerken görmüþ ya da görmemiþ
Umurunda deðildi alemin ne dediði
Kendi alýn teriydi, rýzýk diye yediði
Onlar mý veriyordu, ekmeðini, aþýný
Ýsterse gelmesinler kaldýrmaya naþýný
Sonra postahaneyi, geçip meydana çýktý
Çarþýnýn tezgahlarý hemen hemen açýktý
Hale girdi, çuvallar diziliydi yan yana
Duvarlar istiyordu, bakým ile badana
Ýçerisi nemliydi; kokusu çok aðýrdý
Girince yaþlý adam, satýcýyý çaðýrdý:
»Kimse yok mu aceba.« dedi birkaç defa.
Davudî bir ses duydu: »Gelin arka tarafa!«
Biraz kýzdý yürürken, arkasýna istifin
»Niye ben gidiyorum ayaðýna herifin.«
Kamil bey çuvallarý yanyana diziyordu
Saydýklarýný hemen, kalemle çiziyordu
Merhaba dedi ona Cemil bey kýsýk sesle
Satýcý uðraþmayý býraktý papatesle
Tebessümle kaldýrdý çuvallardan baþýný
Sonra parmaklarýyla, düzeltti sað kaþýný:
»Bana patates lazým bahçeye ekmek için.«
»Lüttfen saðlamlarý ve küçüklerini seçin.«
-Ýsterseniz siz seçin, asla mahsuru yoktur.
-Zira malýmýn zerre kadar kusuru yoktur.
Cemil bey »peki« dedi, »verin bana çuvalý.«
Sonra fiyata baktý: »Neden böyle pahalý.«
Çuvalý tam açarken, dedi ki birden adam:
-Bu sene devletimiz yaptý zam üstüne zam.
»Hiç gazete okumam; bu yüzden yok haberim.«
»Dünyayý terk eyledim; dört dostla beraberim.«
»Pahalanýr elbette, adalet yoksa eðer.«
»Her hýrsýzlýðýn ucu bize, fakire deðer.«
»Ne verebilir bana çalan politikacý.«
»Ýyi çalsýnlar diye cümle alem duacý.«
-Millet rahatsýz deðil; çünkü ahlak kalmadý.
-Hakký hukuku seven, vicdan-ý pâk kalmadý.
»Vicdan varsa birinde, olmalýdýr hakperest.«
»Garip mazluma deðil zalime çekmeli rest.«
»Haktýr, tam adalettir, bereketin sebebi.«
»Suça nasýl suç demez insanlarýn edebi.«
»Anlayamadým bunu ben, çok yordum da kafa.«
»Görmedim hakký eden hakkýyla müdaafa.«
»Bu yüzden beyefendi, alakam yok milletle.«
»Minnetim yok, yaþarým hatta fakr u zilletle.«
»Riyakarlýk diz boyu, yalakalar þah olmuþ.«
»Ahlaksýzlýk cihana, þimdi padiþah olmuþ.«
»Söyle! Ülkede var mý bereket ile huzur.«
»Evlat babadan, kýzý anadan uzak durur.«
»Selam sabahý kesmiþ, iyilikten insanlar.«
»Çýkar için susuyor bülbülvari vicdanlar.«
»Samimiyet arama ondan dem vuranlarda.«
»Adalet terazisi, bulunmaz Karun’larda.«
»Bulunursa da tarkmak içindir çaldýðýný.«
»Ve bir kýlýfa sarar, komþudan aldýðýný.«
»Herkesin tek derdidir, boðazýyla midesi.«
»Bir de kumu, plajý, Marmaris’i, Side’si.«
»Huzur ile bereket istiyoruz muhakkak.«
»O halde bize düþen, adaletle yaþamak.«
»Toplumda huzur olur, tarla bire on verir.«
»Yüce Allah depreme, kuraklýða son verir.«
»Fiyatlar düþer hemen, tezgahlar dolup taþar.«
»Ucuzlar gündengüne et, yaðlý peynir, kaþar.«
»Gerçek adalet yoksa hayat pahalý olur.«
»Her zenginin evinde ipekten halý olur.«
»Fakir akþam oturur, sedirindeki çula.«
»Soðan ile patates düþer gariban kula.«
Çuval aðzýna kadar doldu kýsa sürede.
Cemil bey etrafýna baktý: »Kantar nerede?«
-Kapýnýn solundadýr, lütfen çuvaldan tutun.
-Bu dünya çok deðiþti hak hukuku unutun.
Bayaðý yoruldular, taþýrlarken kantara
Küçük çuvalý koyup çekildiler kenara
S /ÂYE 19 KASIM 2017 / ESKÝÞEHÝR
Kelime:
Vera: Arka
Âþiyân: yuva
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.