Kaç güneþ uyuttum gözlerinin buðusunda
Senden ayrý koparken içimde asi fýrtýnalar
Yel cereyan ederken yalnýzlýðýmýn edasýnda
Kusarken yüreðim kasvet kinini
Ucu ucuna zor kavuþan huzurumun çehresine
Ondan sonra kaskatý kavurdu beni ölüm sancýlarý
Gecelerin damarýma hicran enjekte ettiði
O anlýk git gelmelerimin arasýnda ruhuma
Dün ilk kez çayýmý yudumlarken ayýk kafa ile
Ýlk kez selam verdim yokluðunuda
Bu þehrin semalarýnda ki gizli feryatlara
Ýlk kez susturdum bir nebze de olsa
Aklýmý döven fesat düþüncelerimi
Kýsa da olsa biraz kendimi dinledim
Baþ baþa kalarak ayýklýðýmla
Yad ettim maziyi ruhumun derinliðinde
Bütün güzelliði ile
Ve dikiþ tutmaz tövbelerimde bir tane daha
Ettim tutamayacaðýný bile bile
Ardýnda kafayý vurarak demlendim
Kaçan nöbetçi uykularýmýn seyrine tutunarak
Hoþ rüyalarda buluþma ümidi ile
Düþlerimi bölen artçý kâbuslarý unutarak
Hayatýn uyandýðým da
Tekrar ayný yerden baþlayacaðýný
Yada daha kaç gece susturacaðým
Senden ayrý geçen þafaklara gebe
Kim bilir bundan sonra kaç sancýlý gün doðacak
Kimsesiz ömrümün penceresine
Günün aydýnlýðýný karanlýða vurarak
Öyle çaresiz kalýþlarýma
Þahitlik ederek
Mehmet Kýlýçel
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.