MEHLİKA
Ki’ ben öle’siye yorgunum artýk
Derin kýrgýnlýklarým var hayata
Afilli karanlýk bir yerdeyim Mehlika
Kalabalýktan çoðalýyor artýk yalnýzlýklar
Mevsim hazan
Belki’de zaman ömrümün tam ortasýnda duracak
Saatler geri sayýmda
Yaþýyoruz öyle Delice’sine Mehlika
Sahi..
Sahi insan neye bezer Mehlika
Buluta mý yaðmura’mý ?
Denize mi ?
Gökkuþaðýna mý ?
Yoksa..yoksa
Gökteki bir göçmen kuþa mý?
Ýnsan dedikleri neden þaþar düþer Mehlika
Mesela ..
Kaç dil’de susar insan
Kaç bahar kaç kara kýþ yaþar
Sahi Mehlika söylesene
Sevdanýn kaç tonu var
Sahi insan hangi renkte aðlar
Bir baþak tarlasýnda boy verirken hayat,
Toprak ana verdiðni geri alýrmýþ insan’dan
Keþkelere sarýlýp neyselerle avunuruz
Gelip geçeriz bu dünyadan
Þimdi ömür hasat zam-anýnda Mehlika
Dedim ya Mehlika
Ömür artýk son bað bozumunda
Ölüm ne garip þey be Mehlika
Bir daha geceye þiirler yazamayacaðým
Güneþi avuçlarýna indiremeyeceðim asla
Ahh melika ah
Ben ölünce þiirler yarým kalacak zulamda
Günün birinde ölüm saracak beni de
Kara toprak örtecek tüm bedenimi
Gökten berrak yaðmurlar. Yaðacak Üzerime
Mesela Melika
Bi tuhaf Esecek rüzgâr
Tenim üþüyecek
Buz kesecek solum’daki Derin yar_a
Ve Ben
Seni anacaðým Mehlika
Bahattin Delice
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bahattin Delice Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.