sene 1956 mevsim sonbahar loþ bir gecenin sabahý güneþ ýþýklarýný saçarken sünnet olacaksýn dediler baþýna süslü bir þapka ayaklarýna lastik pabuç bir de uzun gömlek giydirdiler köylerde yaþayan yoksul çocuklardýk biz traktörle yolumuz kasabaya arkamýzda kalan gündelikçiler ah be fakirlik diyen analar bacýlar akýyordu göz yaþlarý içlerine belediye önüne varýþ ve heyecanlý bekleyiþ bandonun çaldýðý marþlar çýnlatýyordu her yeri ismi okunan kucakla yatýrldý beyaz örtülü masaya aðzýna bir lokum ne olduðunu anlayamayan çocuða geçmiþ olsun dediler her biri bir ortama daðýlýverdiler burukluk içinde eðlencesiz toplu sünnet olmuþtuk biz
Aydýn Söke Yenidoðan köyünde 1957 yýlýnda mazimdir.
Nazmi Þenusta.19/11/2017.Orhangazi/BURSA.
Sosyal Medyada Paylaşın:
NAZMİ ŞENUSTA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.