DEĞİNMELER IV
Yüreðim yeryüzü dalgalarý gibi
Baðlanýp kederlerle yüklü bir iç çekisin sonsuzluðuna
Uzaklara gidiyor
Çimenler kurudu
Ve denizleri taþýyan gemiler
Limanlara ulaþýnca
Gemileri yakan merhametsiz eller
Gözlerinden dökülen ahmaklýk merhameti bile haketmeden
Ýntihar eden bir kederle doldu
Baðrýnýn tam orta yerinden yaralý bütün çamaþýrlar
Yollarýn aþýndýrdýðý çýplak tabanlar gibi
Akan, hiç durmadan akan
Irmaklara ulaþamayan derelerden
Evleri birbirine baðlayan sokaklardan
Bodrumlardan
Rehin kalmýþ çocuk bakýþlarýndan
Hiç durmadan akan
Sýrtýmda bir hamal kamburu
Hep eski yükleri getirip biriktiren
Eski ellerimi
Eski yaramý
Eski sýzýlarýmý
Dedemin incir toplayan ellerini
-Yüzyýl geçtikten sonra hala duruyor mu onlar?-
Ýri kemikli parmaklarý
Köprüler yapan
Bir yürekten bir yüreðe
Ve sabaný tutan
Yarýlýrken karný yeryüzünün
Ve umutlarý getiren
Ýncirleri getirdiði gibi
Ve bir þafak vakti
Ellerini býrakýp geride
Tanrýlarýn gözyaþlarýný taþýyarak içinde…
Saklanmýþsa bütün sinir uçlarý bir asfalt kývrýmýna
Akþamýn yaðmur telaþesinde kuþlarýn kaçýþýna benzer dileklerimiz
Ýflah olmaz bir hastalýða düþtüðümüzü anlamýyormuþ gibiyiz
Hýzla giden bir trenin kompartýmanýnda
Lanet olasý bir öksürük
Ruhlarýmýzý zehirleyen
Cüzzamlardan kaçamamanýn acýsýný taþýyoruz
Omuzlarýmýzdan baþlayýp uzun ýrmaklar oluyor hayallerimiz
Ve sonra onu zehirleyen
Zaman dilimlerine bölünüyor
Bütün kutsallýklarý yýkan bir kutsanmýþlýkla
Düþlerin örgüsüne asýlýp
Týrnaklarýn altýnda baþlayan çürümüþlük
Kendini tükürse her yer ‘Neron’
Anlamaya çalýþýyor insaný, uslanmayan merakým
-ömrüm yeter mi bilmem, bu denklemi çözmeye?-
Kendi duygularýmýn soðukluðunda buz kesip
‘Godot’u bile beklemiyorum
Ateþle sýnanmýþ bir ömürden sonraya kalanlar
Tutunamamadýr çakýlýyken ortasýna hayatýn
Ýsyansýzlýðýn isyanýna kaptýrýyoruz kendimizi
Ve gözyaþý
Hiç gösterilmeyen
Hiç unutmayýz sandýklarýmýzý ilk unuttuðumuz yaþýmýzda
Ellerimizde sýkýca tuttuklarýmýzýn gidiþine bakarýz gizlice
Gözümüzün altýndan
Hissettirmeden diðer gözümüze bile
Þapkalarýn gölgesinden
Yaþamý itekleriz yapraklarýn arasýndan
Biraz kuþ sesleri karýþsýn
Ve biraz uzasýn
Unutarak
Uzayýnca gideceði yeri
Ýtekleriz aðaç gövdelerinden
Kabuklarýn altýndan kurtlara sürünerek
Ve unutarak nasýl döndüðünü dünyanýn
Geriye dönüþe bakarak itekleriz
Aðacalarýn arasýndan yýldýzlar hep topraða akar
Dallarýn ucunda son ýþýklarýný býrakarak
Tanrýlar ‘titan kanatlarýný’ takip gitti
Bizi bir ayet ve bir maðara aðzý karanlýðýna býrakarak
Bir maðara aðzýnda saklarýz ayak izlerimizi
Topraða vurulmuþ hayatlarýn damgasýný taþýyan
Bir kadýnýn doðum sancýsýný yapýþtýrmasý gibi duvarlara
Ayaklarýmýzdan kökler salarýz derinlere
Nefes alan parmaklarýmýz
Yaraya fitil salan parmaklarýmýz
Bir dinamit fitili gibi
Kan damlar ucundan
Bir maðara aðzýdýr karanlýk, yutar ýþýklarý
Sakladýðýmýz ayak izlerine
Bir kadýnýn doðum sancýsý karýþýr
Nergis kokusu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.