Köklerinden varestesin Dallarýndan yapraklarýndan Yüklendiðin þu kelebek ölülerine bir bak Cýlýz, aykýrý seslerine Sen kokuyor yine de aðýz boþluðum Dudaklarýmýn arasýndan geçmiþliðinden Ve hayat gibi bir yer aðýz boþluðum Sadeleþtiremediðim denklemlerle dolu Kalýn, ince harflerle Girintili çýkýntýlý zamanlardan kalma, Kabahatli Dudaklarýn yüzünden
Þimdi hiç eðip bükmeyeceðim kelimeleri Nasýlsan, öyle Nasýlsam, öyle Düz, ensiz Yanýlgýmsýn anlayacaðýn Yenilgimsin üstelik Fakat geçmiþimdensin, Geçmiþ gitmiþsin Yalnýzca aðýz boþluðumda pis bir koku Aðýz boþluðumda arýndýrýlmýþ bölgeler
Þimdi kaçsam ilk trene binip Yahut ulu orta küfretsem Madeni bir paranýn Ýki yönünden biri olsam Düz, ensiz yazýlarýn Kýrmýzý baþlýðý kadar belirgin Türlü yalan kadar avuntusuz Yani nasýl desem, Yakýnlaþsam uzaða Uzaklaþsam yakýnýmdan Kokmasa aðýz boþluðum sen gibi Koklamasam senimi usulca Ah þu mektuplar Hep onlarýn yüzünden Hep yüzünden yapýlma Düz, ensiz...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fırat Avcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.