HUZUR (6)

Þam’ da bir dað Kasiyun, Habil Kabil kavgasý,
Týrmandýk eteklere, milattan yüzbinlere,
Ol daðda ilk cinayet, almýyor havsalasý,
Kabil girdi günaha, girdi iþte dertlere.

Mekke ve Medine’ den, kervanýn bir adresi,
Bahira gördü onu, dedi bu bir peygamber,
O Muhammed Mustafa, yanýndaki amcasý,
Rahip farkýnda O’ nun, kokardý miski amber.

Emeviye Camii, dört mezhebin mihrabý,
Ortasýnda bir türbe, yatar Yahya peygamber,
Camide duvar dibi, Selahaddin Eyyubi,
Kudüs Hýttin cenk ile, tarihte bir imza yer.

Uzandýk bir bölgeye, burasý hep sahabe,
Yetiþmedik Bilal’ e, döküldük tez zamanda,
Bura yokuþ sað ve sol, kabristan ile türbe,
Ulaþamadýk eyvah ! Bilal yolun sonunda.

Bir yokuþa sardýk ki, büyük Ýbn-i Arabi,
Tasavvufta öncüden, gönül eri þahsiyet,
Köþe bucak sohbettir, ortada havuz evi,
Huzur için kurulmuþ, huzura sebebiyet.

O Halid-i Baðdad-i, Mevlana, Ebu Derda,
Peygamber kýzý Zeynep, mistikle zikir Kuran,
Hamidiye çarþýsý tarihi tren rayda,
Süleymaniye’ de O, Sinan yapýsý mekan.

Tozlu sayfalar yaprak, mazideki gün aný,
Yýkýlýr þimdi viran, tarihtir bu silinen,
Konuþan topla tüfek, ölümle barut kaný,
Ýnsan kayýp burada, galibi yok bilinen.

Ýrfan Yýldýrým Çevik
Sosyal Medyada Paylaşın: