CEMİLE
ÖLÜM SANA YAKIÞMADI GÜLEN KIZ
Bu sabah uykularým acý ile bölündü. Uzun yýllar ayný çatý altýnda mesai yaptýðým Can arkadaþlarýmdan Hemþire Cemile AKBINAR hanýmefendinin genç yaþta vefat haberini aldým. Her ne kadar kelimeler kifayetsiz kalsa da, ardýndan onun anýsana iki satýr karaladým. SENÝ HÝÇ UNUTMAYACAÐIZ ÝNSANLIK MELEÐÝ
CEMÝLE HEMÞÝRE.
ÖLÜM SANA YAKIÞMADI CEMÝLE
Siz hiç insan gördünüz mü Dünyada
Demek Cemileyi tanýmadýnýz
Yüreðiyle güler idi hastaya
Acýn ile veda ettik Cem’ile
Ölüm Sana yakýþmadý Cemile
Yüreði yüzünde hep güller açan
Bir hazan mevsimi kanatsýz uçan
Göçmen kuþlar gibi vakitsiz göçen
Acýn ile veda ettik Cem’ile
Ölüm Sana yakýþmadý Cemile
Hazan deðil hüzün mevsimi sanki
Kimine kardeþtin kimine haki
Bu dünya kimseye kalmýyor baki
Acýn ile veda ettik Cem’ile
Ölüm Sana yakýþmadý Cemile
Öksüz kaldý eðenin o can evi
Cennette uçurur aldýðýn sevi
Sur duvarý gibi görünüp kavi
Acýn üstümüze çöktü Cem’ile
Ölüm Sana yakýþmadý Cemile
Osman KARACA Yozgat
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.