Ah be çocuk, keþke senin gibi çocuk olsaydým. Ve hep çocuk kalsaydým. Dünyanýn kirli yanlarýný hiç tanýmasaydým. Sokaklar da oynasaydým dertten, tasadan, varlýktan, yokluktan bi haber. Ellerim,elbiselerim,kirlenseydi de kalbim temiz kalsaydý, kirlenmeseydi kinle, nefretle. Senin ki kadar saf duygular taþýsaydým en büyük mutluluðum parka gitmek tek tutkum kaymaklý bisküvünin kaymaðýný elimle sýyýrýp yemek olsaydý. Koþarken düþseydim dizlerim kanasaydý da kalbim yaralanmasaydý kýzan döven babam olsaydý dost sýrtýmdan vurmasaydý. Büyümeseydim çocuk kalsaydým Aþk’ý tatmasaydým, yanmasaydým Verilen sözlere inanmasaydým. Duruþu konuþmasý gülüþü güzel diye, Tertemiz elbiseler içinde ki insaný adam sanmasaydým. Kanmsaydým, kanýpta kendimi yakmasaydým. Hep çocuk kalsaydaým.
22.04.2016 Yemin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yeminli Şiirler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.