AZATLIK KUŞLAR
gece ve zincir
çözdü dudaklarýndaki esrarengiz heceyi
lal bahçemizde hüzünkar sesler
ateþli dudaklarýnda katran gece
sen yeþerttin içimdeki umut çiçeðini
sen çözdün boynuma bir vebal gibi dolanan bu ilmeði
özgürlüðün pencerelerinden menekþelere su verdim
azatlýk kuþlarý saldým gökyüzüne
sularda ayak izini aradým
avlularda kül umutlu güvercin seslerini
kavuran bir susuzlukla gelmiþtin çölüme
külün altýnda yaralar gizliydi
yapmacýk bir kutsallýkta deðildi dudaðýndaki ateþ
turunç aðaçlarý altýnda harla öptüm parlak ýrmaklarýný
bir pervane misali kapýldým ýþýðýna
sende bedenini ve ruhunu tutuþturan yangýnlar gördüm
bilmem ki ben göz pýnarlarýndan eski þaraplar mý içtim
giy bu gece beyaz giysilerini ayýþýðýna gidelim
çýplak kýlýçlarýný göm topraða
özgürlüðün kafesindeki yaðmur kuþlarý
hüznü vefa görmediðimiz yolculuklara yazdýlar
bir kanat ver
düþtüðüm girdap derin
Ömriye KARATAÞ
16.11.2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.