Herkesin; gecenin o en kör karanlýðý diyerek tarif edilen zamanlarda, düne dair söylenecek ve söylerken masmavi diyerek minimize edilecek olan, inanmýþlýðýnýn sebep olduðu ve kimselerin bilmediði piþmanlýklarý olmuþtur muhakkak..
Keþke, Bilseydim, Düþünemedim, Aklýmýn ucundan bile geçmezdi gibi...
Herkesin; sonuna kadar diyerek çýktýðý bu hayat yolunda, yolun orta yerinde; en güvendiðim, en inandýðým diyerek gözü kapalý göstereceði insanlar tarafýndan incitildiði ve yolda býrakýldýðý olmuþtur muhakkak..
Sende mi? Ýnanmýyorum, Nasýl? Vaaay bee.! Gibi.
Ramak Kaldý /(Samim ÝÐDE) Sosyal Medyada Paylaşın:
Samim İĞDE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.