Yaradan Bilmesin
Ne aðlarsýn deli gönül bir âhüzârýn mý var,
Sýzlanýp durduðunu seni Yaradan duymasýn.
Yaþadýðýn günü saymýyor musun kendine kar,
Kül olup yandýðýný kor alevlerden sormasýn.
Ýçinde yankýlanan ses arþ-ý ala ya çýkmar mý?
Mevsiminde açmayan gül,sen söyle gül kokar mý?
Yad ellere açsan avuçlarýný,gül koyar mý?
Hoþ lafa kandýðýný seni Yaradan duymasýn.
Bazen tozu dumana katarsýn karayel gibi
Bazen de dolup taþarsýn coþkun akan sel gibi
Bazen kendini tanýmazsýn yabancý el gibi
Kuþ olup uçtuðunu seni Yaradan görmesin
Ýlk baharda ayrý açar sonbaharda solarsýn
Yazýn neþe saçar kýþýn miski-amber kokarsýn
Hoþ muhabbetin sofrasýnda az lafla doyarsýn
Ecelsiz öldüðünü seni Yaradan duymasýn
Bizi yaradandan saklayacak sýrrýmýz mý var?
Yeryüzü geniþ mi geniþ topraðýn altý dar,
Sararýp solan yapraktan söyle ne farkýmýz var?
Çamura karýþtýðýmýzý Yaradan görmesin.
Benim ile eylenme be gafil,gönül koyarým
Huzuruna çýktýðýmda þahit olup sayarým
Sen yandýðýn zaman bende senin ile yanarým
Ýbrahim’e ettiðini O Yaradan bilmesin.
Ýbrahim Hündür
15/11/2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.