Hüzün saðanaðý Derin bir acýdan sonra Yaðmur sonrasý gökkuþaðý Yedi rengin içinden bir fýsýltý; Gök gürültüsü.. Gökte ne varsa yere indiren Gören,duyan,duyumsayan... Aðacýn yaprak hýþýrtýsýnda Çiçeðin susuzluðunda Baskýya,ezici güce karþý Bir kahkahayla; Senin gülüþün.. Bazen sessiz bir buhar gibi Süzülürken hüznün koynundan Alevden bir çizgiyle Yeri göðü yaran.. Biliyorum gülmek Acýlarýnýn süzülüþü Damla damla inerken yüreðine Yaðmur gibi: Çiçeklerin suya kanýþý, Aðaçlarýn uyanýþý, Çocuðun süt içiþi Açýn doyuruluþu Mazlumun korunuþu Senin Gülüþün.. Sen güldükçe aydýnlanýr gökyüzü Bir tufan,bir kýyamet kopar; Bulutlar yere aðar Can olur,canan olur Senin gülüþün,gülüþün.. Hüzünle sevincin arasýnda Görünmez bir kale Bir direniþ,bir umut Ýnsanlýða... Sonra çoðalýr: Senin,benim,onun gülüþü Bizim gülüþümüz!.. Açlýða yokluða karþý Haksýzlýða,sömürüye karþý Hepimizin gülüþü Direniþin adý: Senin Gülüþün...
Sosyal Medyada Paylaşın:
meral 0prukçu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.