SAFİR GÖZLERİN

neresinden baksam hayatýn
acýlar hep aþina
belli belirsiz ýþýk vermeye çalýþan
deniz fenerlerinin göz kýrpmalarý
gecenin uzunluðunu müjdeliyor adeta
oysa gece nöbetini
yavaþ,yavaþ devrederken tana
yoðunlaþtý güneþin ateþi

hüzünler beslenirken acýsýndan kaderimin
nedir bu mazlum hallerin
neden saðanak atar gözlerin
titrek dudaklarýnda hüzünler kol geziyor
düþür bir tebessümle yerlere
ardýna bakmadan çek git

bulut yükleme safir gözlerine
geçmiþte kalan mevsimler
buz tutup çatýrdatmadan düþlerimizi
sana dair biriktirdiðim iklimlere geç

sana araladýðým kapýdan gir içeri
orada ,bir aþk huzmesi bekliyor seni
çocuksu gülüþler daðýtýyor
sen yýkanacaksýn o masum gülüþlerle
yeniden doðacaksýn adeta

vaveylalardan arýnacak benliðin
yapýþýp kalacaklar dað yamaçlarýna
acýtan gölgeler düþmeyecek
o safir gözlerine bir daha

HÜLYA ÇELÝK
Sosyal Medyada Paylaşın: