Siz Bizden Biz Sizden Değiliz! İnsanız Biz
Bir odada yaþayan.
Üç çocuklu Anne babanýn.
Dördüncü çocuðu! Geldim hayata.
Kamýþla ayrýlan bir ahýr-damýn yanýnda.
Yoktu bizim ýsýnacak ne ocak ne de sobamýz.
Dört çocuðu baþ ayak yatacak kadardý yataðýmýz.
Bir panjuru vardý odamýzýn bir de kapýsý tahtadan.
Alýn teri dökerek kazandýk biz hayatý sonradan.
Yoktu bizim þimdi masalarda beðenmediðiniz aþýmýz.
Mýsýr bitkisi saplarý idi bizim tatlýmýz.
Kazanda piþerdi mercimek çorbamýz.
tüp gaz yoktu odun idi bizim yakacaðýmýz.
Benden sonra dört çocuk daha geldi haneye.
Zeytin ekmek idi bizlere en büyük hediye
Kuyudan çekerdik suyumuzu ne gerek çeþmeye.
Sevgi vardý güven vardý o idi tek varlýðýmýz.
Þýmarýklýk yok idi bizde sizlerde tanýdým.
Ne zorlukla geçti bir bilsen hayatým.
Ne bir ihanet düþündüm !
Ne de kimseleri sattým.
Haksýzlýða asla boyun eðmezdik.
Hakkýmýzdan baþkasýný yemezdik.
Hiç olmazdý konu komþuya kötü baktýðýmýz.
Bilirdik ki hep aramýzda var idi bizim ALLAH’IMIZ
Biz hak hukuk adalet bilir idik! Din-i
Geçirmezdik asla yüreðimize Kin-i
Sorar idik her düþmüþe derdini.
Ýnsanlýktýr insanlýða dýr bizim çabamýz.
Etraf görsün diye yalandan kýlmayýz Namazý!
Fahriyen yaþarýz biz bu Ýslam DÝNÝMÝZÝ.
Ehlibeyti Rehber bize hazreti Muhammedimizin
Severek biz yaþýyoruz sizin bilmediðiniz ÝSLAM DÝNÝMÝZÝ.......
Tahsin Emek
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.