MARMARA KIRIK BEŞİK

Günlerden 17 Aðustos,
Yýl 1999 sabaha karþý,
Canlar canlarým acý içinde,
Her tarafta kan gözyaþý,
Feryat figan inletiyor arþý…

Dönüyor Dünya batýyor Güneþ,
Yansýtýyor aldýðý ýþýðý ay,
Derinlerde kýrýldý sarstý fay,
Binlerce yýldýz tepemde asýlý,
Mezarlýkta sabahçýyým bu akþam…

Günlerdir mezarlýk benim içimde,
Yatýyor günahsýz binlerce can,
Sönmüþ vakitsiz nice umut,
Sallanýr Marmara kýrýk beþik,
Toprak zemin delik deþik…

Tut ellerimden tut,
Kaldýr götür beni,
Lime lime yüreðimi avuçlarýnda tut,
Boðacak bu kara bulut,
Enkazýn altýnda kefensiz umut…

Ucuz ülkemde ölüm çok ucuz,
Ýnsan kellesi kavun karpuz,
Olsa gider daha fazla deðere,
Haykýrdý bilim bin kere,
Yýllardýr söylenir streste bu fay…

Milyarlýk koltuklar saðýr,
Gelsin yemekler iþkembeler aç,
Soðumadan gelsin kahve çay,
Aç kollarýný yana aç,
Þinanay duyarsýzlar Þinanay!

Ölen ölsün der mi mühendis mimar,
Para hýrsý müteahhit denen gözü açta,
Rüþvetçi belediyelerden bataklýða imar,
Deniz kumu kullanýlmýþ harçta,
Demir çimento eksilmiþ haraçta…

Reklâmlarla þenlendi Pazar,
Satýldý halka çürük lüks mezar,
Dolu kasalarýn üstünde dua namaz,
Allah kabul eder mi tövbeni?
Git günaha sokma beni…

Sosyal Medyada Paylaşın: