Dört bir yanýmýz uçurumdu sanki, Ne ileri gidebildik, ne geri dönebildik, Geçmiþimizle boðuþtuk aralýksýz, Kâbuslar gördük uyanýkken bile… Keþkeler ve ahlar arasýnda gidip geldik, Hesaplaþmalarýmýz hep yarým kaldý, Esir alýnan yine bizler olduk, Hayallerimiz yaþayamadý bir türlü, Ne geri çekebildik, Ne durdurabildik zamaný, Ýsyan ettik kadere, Boyun eðdik alýnyazýmýza…
Haykýrmak, avazýmýz çýktýðý kadar baðýrmak istedik, Çýðlýklarýmýzý sadece ruhlarýmýz duydu, Bir idam mahkûmunun son arzusuydu belki de, Dört duvar arasýnda, dört saatliðine, Son bir kez nefes almayý istemek, Bir kez, ama son kez nefes alabilmek…
Ayrýlýk acýsýnýn ölümden beter olduðunu düþünemedik, Kabullenemedik bir türlü gerçekleri, Geç de olsa mutluluðu yakaladýðýmýzda, Kaçýverdi avuçlarýmýzdan bu gizemli sevda, Düþünemediðimiz bir gerçek daha vardý, Kelebeklerin ömrü kýsa olurdu, Kýsa sürerdi bazý aþklar da…
Bizler zamana karþý yenik düþtük, Hiç yaþanmamýþ saydýk bu sevdayý, Hayatla oyun oynama sýrasý bize geldiðinde, Sevinemedik bile kavuþtuðumuz mutlu güne…
Bir türlü hamlemizi yapamadýk, Bir kez olsun öcümüzü alamadýk, Yenik düþen yine bizler olduk, Týpký kelebekler misali, Hayat bizimle oyun oynadý…
Vecdi Murat SOYDAN (Yaþanmamýþ Aþklarýn Þairi) 13/05/2008,Beylikova/ESKÝÞEHÝR Sosyal Medyada Paylaşın:
Yaşanmamış Aşkların Şairi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.