Müjde

Gördüðümde inan ki birden inanamadým
Sanki mutlu bir haber yaklaþtý koþar adým
Ýki satýr insaný böyle mutlu eder mi
Her harfi mest edip de böyle hoþa gider mi
Kaç defa okudum ben inan ki sayamadim
Öyle bir lezzetti ki tadýna doyamadým
Gökyüzünden gönlüme geldi bir cemre düþtü
Etrafýna masmavi kelebekler üþüþtü
Yaðmur bulutlar rüzgar tanýk oldu halime
Akýllarý ermedi sýr dolu ahvalime
Her bir sözcük kalbimde ince ince demlendi
Okudukça gözlerim duygulanýp nemlendi
Dedim ki cancaðýzým hoþgeldin vuslatýna
Gurbetlik yakýþsa da Yusufluk fitratýna
Sen ki Züleyha’ya sýr Yakubaysa sabýrsýn
Dön ki gönüllerdeki prangalar kýrýlsýn
Haberinle daðýldý dünyamdaki kör duman
Böylesi bir müjdeyi kaldýramaz asuman
Minicik mum alevi sönmemiþti içimde
Dönüþünü bekledi can çekiþir biçimde
Dön ki harýn þulesi daha kuvvetli yansýn
Dön ki gönül ülkemden yusufçuk havalansýn
Beyazmelek/12.11.2017

Sosyal Medyada Paylaşın: