flutopya *

aþk,
ömür törpüsü denilen ince bir çizgide düþsel geçiþ,
ölüm,
aðlayan meleklerin gözbebeklerinde sonsuzluða batan güneþ
ruhum ise,
flutopyasýnda gölge avcýsý




gece sýrdýr
aklým sýnýrsýzlýðýnda sýnýr
ýþýðýnda kýsýrdýr ay
gözlerim can çekiþen yakamozlardan deniz
samanyolu yoldaþtýr
kaydýrmasýný bilene yýldýzlar sýrdaþ




günahlarýmýn kýyamýndan baþlýyorum önce zihnimi kemirmeye
kasýklarým, renklerinden sürgün ölü kelebekler vadisi
sürrealist bir aksanla salladýkça lav kusan fýrçamý boþluða
dört tarafý zebanilerle çevrili ateþten cennetine doðuyorum




yarasa olmadan önce ben de serçeydim Artemisin göðüs kafesinde
uykusuzluðuma gece ekmedikçe karanlýðýma güneþ biçmezdim
kaybolmuþluk gece yüklü gözlerine yuvalanmýþ kara bir delikti
takýmý daðýlmýþ Orion sessizliðiydi boþluðumdaki vurulmuþluk




beynimde kurtlanmýþ katmanýmsý çürükler
düþük yapmýþ umutlarýmda çocukluðumu besliyorum
küllerim suyun ateþe sabrý, ateþ ki suyun selameti
Poseidon aþkýna, mumyalayýn artýk denizlerimden sýzan med-cezirlerimi




içmesini bilene ýlýk bir nefes olsa da ölüm
kutsanmamýþ bir aþk çukurunda kanýmda boðulmak olmayacak kaderim
gözlerin diyorum hani o ateþ hattý gözlerin,
gözlerime devrilmedikçe hiçbir tanrý olamayacak ecelim…









ilhanaþýcýkasýmikibinonyedi

Sosyal Medyada Paylaşın: