yadigar gecelerimde yazým binbir kere turlanmýþ talihim var benim kýlýk kýyafetim uygun deðil hiçbir resmi görünüþe ya da bilerek yýtmýþým ceketlerimin iç cebini geçmiþi eksik bir karanfili koklamýþým yeryüzünde mahpustayým yine burada sararmýþým ekmeðimi bölüþecek kadar sevmedim kimseyi belki sevsemde konuþamazdým en ücra gençliði susmak yasak........
...................... konuþmaya dost arar olmuþum dost bulursam yýrtýk ceplerime savurmuþum...
mahpustayým yine ben yanlýzlýðýma aþikar yanlýzlýðým kimsesizliðiyle utanýr olmuþ...
oturmuþ adýmlarýmý sayarým kýpýrdamaya yok cesaretim her depreþmede beynimden balyoz gibi vurulmuþum....
hayatýmýn yazýnda binbir kere turlanmýþým...
mahpusta sessizliðimdir þahidim... ben böyle doðmuþum...
( ÝBRAHÝM YALÇIN )
Sosyal Medyada Paylaşın:
YALÇINİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.