Aylar varki iki yabancý gibiyiz. Çekilmez günlerden geçtikçe ýzdýrabýma merhamet yaðmurlarýnýn düþmediðini gördüm. Ve yurdumu terkettim, evimi terkettim, güneþemi terkettim, mavi denizimi terkettim insanlara karþý inancýmý kaybettim. Dokunsalar aðlarým. Vedamdan çok sonra hatýralarým, hayatým sebepsiz sularda canlanmakta. Unutmak! Herþeyi unutmak bir boþluða yuvarlanýrcasýna unutmak istiyorum.. Kuru dal gibi, rüzðarýn avucunda iki yaprak gibi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nursel çil Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.