Attırma Tepemi
Erkencikten kalkar,oturur dama.
Þöyle bir göz atar, o renkli cama.
Mekanýymýþ zaten, bu sosyal aðlar.
Ýzler güzelleri mutluluk saðlar.
Üstelik þairmiþ, bak hele þuna.
Yeþil ýþýk yakar, hep ona buna.
Þiirler hýnzýrýn oltada yemi,
Oltana yýlanlar dolansýn emi?
Mahir avcý olmuþ sayfalar gezer,
Cahil kalemiyle methiye dizer.
Aþka hasretim der kendini aklar,
Medeni halini sýr gibi saklar.
Nikahtan söz eder nabýz da yoklar,
Böyle yüzsüzleri deþifre paklar.
Pek haným eþi var hak etmez onu,
Birinin elinden olacak sonu.
Ýlerlemiþ yaþý kabul etmiyor,
Kart horoz çöplükten geri gitmiyor.
Listesi kabarýk Su,Ayþe Fatma,
Cürmünce koþ çapkýn çok fazla atma.
Esma,Leyla,Hülya heceler durur,
Açar kamerayý þiirle ulur.
Cevap verilirse mutlu olurmuþ,
Kendini cennet’e gitmiþ bulurmuþ.
Görmüyor ki gözü topraða bakar,
Yakýndýr Azrail çelmeyi takar.
Edebini takýn haddini aþma,
Terlisin yavaþla çatlarsýn koþma.
Attýrma tepemi,teperim seni.
Eti yenen kuþtan zannetme beni.
Gönül Aydemir Adýgüzel
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.