en uyku derin süren bir korku kýmýldadýkça yüzü daðýlan aks nerede bu iþin sonu bir kýyýya varsa yapraða ulaþan su gülümsüyor
bazen sisler saklýyor bu sýkýntýyý gevþeyen topraðýn solucanlarý geniþleyen nefesini pay ederken unutmuyor tabi ki sen mutlu diye karamsar hava
iki son arasýnda ayný yörüngeye evrilen bir kiþinin geri dönerek birbirini özlemesi bu dehþetli çýkmazýn ara versiyonu patýrtýlar yeni bir þakayý uyandýrýyor yoksam yaþýyor muyum ben.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.