Altýnda þu topraðýn, Yatanlar var, diyorum. Ardýndan gidiyorum, Savrulan bir yapraðýn: Sanki haber veriyor, Bir yay gibi geriyor! Savrulup duran dallar, Çekilen þu kumsallar: Git ve gel ve hep geril, Girmek için mezara! Baþlar düþmeden seril, Kapanmayan pazara. Tebâreke dilinde, Bir baðýþýn muþtusu. Siner azab korkusu, Rasül’ün kandillinde. Diner bekleyenlerin, Hasreti derin derin. Düþen rahmet satýra, Ve merhamet hatýra. Gökler ne yakýn dersin, Yerin altýndan bir gün! Kabrinde seyredersin; Gece-gündüz bir düðün... O günden yana niþan, Bugün, þimdi, bu gece, Dilinde hece hece, Mülk’ten yana hep bir ân: Kalksýn diye ýstýrap, Rahmet olsun þu turap! D/okunsun akýn akýn, Ölüm bize de yakýn... Sonu güllük-gülistan, Evvelinden âzâde! Dem bu demdir an bu an; Âhirinden ziyâde...
Sosyal Medyada Paylaşın:
ve_lâ_edri_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.