Yaþlý adam bir yandan bakýyordu tavþana:
»Niye kýpýrdamýyor, ne oldu bu hayvana?«
Verteriner de döndü kafesine yüzünü
Konuþtu oradan hiç ayýrmadan gözünü:
-Çok hasta zavallýcýk, dilerim gece ölmez.
-Son ilacý da bitti, elden bir þey de gelmez.«
Cemil beyin gözleri büyüdü birdenbire.
»Sipariþ et Halit’im, olacaksa bir çare.«
»Ben öderim her neyse sipariþin masrafý.«
»Bari senet kabul et aðzýmdan çýkan lafý.«
Adam etrafa baktý: »Yazýk þu hayvanlara.«
»Deva bulmak lazýmdýr, hali periþanlara.«
»Onlarýn da masrafý bendendir bundan böyle.«
»Ne kadar para gerek, tedavi için, söyle!«
-Hocam çok cömertsiniz; fakat kabul edemem.
-Bir hayr için hocamý kendime kul edemem.
-Gücenirim, derseniz, amaliyat parasý.
-Kapansýn bana kafi Simya’nýn yarasý.
-Derse ilgim hiç yoktu talebeyken okulda.
-Onu siz sevdirdiniz, ýþýk gördünüz kulda.
Veteriner okþadý tüylerini Simya’nýn
Sözlerinde zerresi bile yoktu riyanýn:
-Ýþte bu yüzden sizden, asla para alamam
-Merhamet yarýþýnda ben de geri kalamam.
»Ben sana öðretmenim, sen de bana talebe.«
»Gerçek bir hoca kalmaz öðrencisine gebe.«
» Halitciðim kedim ne zaman taburcu olur?«
»Ve bu garibin sana, ne kadar borcu olur?«
-Peki, hocam, ben sonra söylerim masraflarý.
-Sizden ricam, hiç kimse duymasýn bu laflarý.
»Aramýzda kalacak, söz veriyorum sana.«
»Çünkü sýrra sadakat çok yakýþýr insana.«
-Simya’yla yavrularý götürün bence bugün.
-Baksanýza nasýl da, bakýyor üzgün üzgün.
-Gözündeki bandaja dikkat edin, çýkmasýn.
-Çözülürse baðlayýn velakin çok sýkmasýn.
»Tabi dikkat ederim, gözüm gibi bakarým.«
»Ne þikayet ederim, ne de ondan býkarým.«
Yaþlý adam Simya’ya baktý: »Gitme zamaný.«
Ah bir görmeliydiniz, bunu duyan Tavþaný
Hasta haline raðmen birden kalktý ayaða
Birkaç kez tökezledi, düþecek gibi saða
Kafasý titriyor ve çok yorgun bakýyordu
Gözlerin kenarýndan iltihap akýyordu
Hali öyle periþan, öyle derbederdi ki
Zahiren bir ölüden hiç farký yoktu sanki
Arkadaþýna baktý kulaklar düþmüþ halde
Hoþça kal diyordu, galiba son merrhalde
Ardýndan ötüverdi kanadý kýrýk Saka
Uðurladý dostunu, gözüne baka baka
Zavallý kuþ susunca, uyuz köpek havladý
Hoþça kalýn der gibi Simya da miyavladý
Ceylanýn konuþmaya kalmamýþtý mecâli
Bir veda cümlesiydi, zaten hüzünlü hâli
Simsiyah gözlerinden duygular taþýyordu
Ayný anda mutluluk ve hüzün yaþýyordu
Sonunda görecekti, arkadaþýnýn gözü
Daha geniþleyecek kediciðe gökyüzü
Cemil bey yavrularý, koyuverdi sepete
Týpký benziyorlardý çiçekten bir bukete
Sonra »Ýyi günler!« dedi veterinere
Bal arýsý da geldi, gittiði bütün yere
S / ÂYE 8 KASIM 2017 / ESKÝÞEHÝR