ÖZLEYECEKSİN

Bir gün bana ait ne varsa özleyeceksin
Sessizce ayrýlacaðým yanýndan
Sana hiç bir yük yüklemeden,hiç aðýrlýk olmadan
Belki ardýmdan iyi þeyler duyacak sevinecek
Belki de kötü þeyler duyup üzüleceksin
Bir akþam geldiðinde ne sana kapýyý açan
Nede önüne bir tas çorba koyan olacak
Saðýr eden bir sessizlik dört bir yanýný saracak
Anýlara sýðýnacaksýn.

Yýllardýr kendimi hapsettiðim hücreme
Yani odama geleceksin
Kapýnýn koluna dokunca için ürperecek
Beklide bir adým geriye çekileceksin.
Aðýr adýmlarla hücreme girecek
Boþ kalan yataðýma uzun uzun bakacak
Bir tel saçýmý arayacaksýn.
Dolaplarýmý açýp teker teker kýyafetlerimi koklayacak
O eþsiz kokumu arayacaksýn

Þifonyerin üzerinde duran rujum ,taraðým
Rimelim takýlacak gözlerine uzun uzun bakacaksýn
Gýrtlaðýnda kýrk düðüm acý acý yutkunacak
Sonra senin hiç sevmediðin
Benim ise hiç bir yerlere sýðdýramadýðým
Kitaplarým gelecek gözlerinin önüne
O güne kadar hiç farkýna varmamýþ olsan da
Ne çok kitap okumuþ bu kadýn diyeceksin

Köþede duran üstü bir karýþ tozlu kolileri merak edecek
Bunlarda neyin nesi diye el atýp açacaksýn
Ýçinden kucak dolusu gazeteler çýkacak
Çok þaþýracak,
Beklide ne pasaklý kadýnmýþ
Çer çöp ne bulduysa saklamýþ, burasý bir oda deðil
Tam bir çöplük diyeceksin
Tam o sýrada gazetede ki bir resim iliþecek gözlerine
Meraklanýp haberi okuyacaksýn
Sonra bir diðer gazeteyi aralayacaksýn
Sonra bir baþkasýný,
Þaþýracaksýn hem de çok þaþýracaksýn.

Derin düþüncelere dalacak belki biraz þaþýracak
Ama en çok da gurur duyacak
Gözlerinden iki damla yaþ dökeceksin
O kadýn benim hor gördüðüm
Yalnýzlýða mahkum edip ,
Ýþte bu odaya týktýðým sevdamdý diyeceksin.

Sessiz sedasýz çekip giderken
Sana býraktýðým tek mirasým
Senin için, sizin için taþýdýðým
Onurum, gururum, namusum,
Birde okumaya doyamadýðým kitaplarým ve
Senin çer çöp dediðin o kucak dolusu gazeteler olacak.
Bir gün benden geriye kalan ne varsa
Özleyecek
Hem de çok özleyeceksin.




Safiye Samyeli

Sosyal Medyada Paylaşın: